Adı Mehmet..
Adı Mehmet..
Kara Kıtanın kara gözlü, zayıf yüzlü çocuğu..
Göz kapaklarında güneş ve çapakları çöl sarısı..
Çaresizliğin gırdabında,
Kelebek renkli yüzünün yorgun yarısı..
Adı Mehmet..
Bir halkın hikayesi yâni..
Yeni gülün solduğu beldeye
Asırlar öncesinin bir yolculuk efsanesi,
Bir halkın ismi yâni.
Kaderden ötesi olmayan,
Kimseden medet ummayan yâni.
Adı Mehmet..
Aç karınlı, hasta yüzlü ama tok gözlü..
Öylece duran ve sabreden,
Uzakdan gelen yolcuları ağırladığı günkü gibi,
Necâşi gibi, Habeşi gibi, doğru, dürüst, iyi insan gibi..
Adı Mehmet.. bir umudun ismi;
Çöle yağmur yağdığı günün,
Karnının doyduğu günün,
öldüğü günün,
ve üstünde çiçekler açabilen bir mezara gömüldüğü günün ismi yâni..
Adı Mehmet.. açlığın resmi yâni..
Adi Mehmet.. kimse bilmez.. kara gözleri gülmez..
Dünyanın gözü kör sanki,
Kimse onları görmez..
Adı Mehmet.. kimse tanımaz, kimse bilmez,
Kara gözleri gülmez, dünyanın gözü kör olmuş sanki..
Kimse onları görmez..
Adı Mehmet..
Savaşmak dururken,
Mehmedi kim dinlerki?.. Açlığı kim dinlerki?
Adı Mehmet..
Hastalığın gözlerindeki buğusu,
Açlığın kokusu ve ölümün korkusu,
Bir kum fırtınası uğultusu,
Ağlayan bir Bebek sesi,
ve zayıf dizlerin yağmursuz çöllerdeki izi..
Söyle Dünya!
Insanlarin kaç kişi?
kaçı sağır?, kaçı kör?, kaçı evsiz?,
kaçı erkek?, kaçı dişi?
Açlıktan ölmek kaldımı be şimdi..
Söyle Dünya!
Insanlık kimin işi?
Adı Mehmet..
kimse bilmez, kara gözleri gülmez,
Dünyanın gözü kör sanki, kimse onları görmez..