Onu hep sevdim....
Ayni sinifa gidiyorduk onunla ilk okulu ayni sinifta ayni sirada bitirdik, orta okulu da çok yakin iki arkadas olmustuk.. Oysaki ben ona giderek asik olmaya baslamistim.. Liseye baslamistik yine ayni sinif, ayni sira gözlerine bakardim hergün ona onu aslinda bir arkadastan daha fazla sevdigimi söylemek için her defasinda bana sevgililerin anlatirdi inadina sanki, kelimeler bogazima kilitlenir konusamazdim Yillar çabuk geçiyordu lisede bitiyordu iste. Okul partisine beraber gitmek için karar aldik o gece en güzel kiyafetlerimi giydim bu aksam söylemeliydim ona aslinda onu çok sevdigimi.. Ama olmadi yapamadim..
Böylece ayrildik ama sürekli birbirimizi ariyor saatlerce konusuyorduk.. Bazen bulusuyorduk bana kiz arkadaslarini anlatiyordu ben yikiliyordum...
Yillar acimasizdi ve çabuk geçiyordu. Birgün telefonum çaldi arayan oydu ve evleniyordu beni dügününe çagiriyordu.. Ben yine yikildim...
O dügüne nasil gider, onun bir baskasinin gözlerine baktigini ve dans etmelerini nasil izleyebilirdim ki...
O gece sabaha kadar içtim arabama bindim, dayanamiyordum, agliyordum, onu aradim gizlice telefondan sesini dinlemek için alo dedi....
O sesten sonra kendimi bir hastane kösesinde buldum. Aradan günler geçmisti trafik kazasi geçirmistim ve artik yürüyemiyordum....
Ölmek istedim o an beni artik hiç sevmezdi..
Bas ucumda bekliyordu gözümü açtigimda gözlerinden yaslar süzülüyordu gizlemeye çalissada... '' üzülme dedi.. Ben seni böylede seviyorum biz variz yaninda dedi..'' Oysaki ben hastanedeyken o evlenmisti bile..
Aradan aylar geçmisdi Yurtdisina gidiyordum ameliyat için onu aradim vedalasmak için geldi..
Agliyordu ayrilmisti esinden üzüldüm ve yine yikildim.. Onu üzgün görünce bende kahroluyordum. O gün ilk kez içmisti üstelik el sallarken bana seni seviyorum dedi..
Ameliyat güzel geçmisti aylar üren tedaviden sonra geri dönüyordum hemde yürüyerek.
Artik ona kosabilmek için engelim yoktu..
Belkide yillar önce söyleyemedigim herseyi söyleyecektim gözlerine bakarak..
Süpriz yapacaktim onu hiç aramadim
geleli iki hafta olmustu.. Sahilde geziyor denizi,martilari, dalgalari seyrediyordum telefonum çaldi ve arayan babasiydi
kizim hastaneye gel dedi..
Gittim hemen çok hastaydi Doktorlar artik bu hastaliga çare bulamiyorlardi.. Tedavisi yoktu.. Odasina girdim uyuyordu..
Elini tuttum ve ona herseyi anlattim
onu ne kadar çok sevdigimi arkadas gibi degil canimdan can gibi sevdigimi.. Agliyordum.. Onu öptüm sessizce gidiyordum ama elimi sikti ve gözlerini açti '' Bende seni çok seviyorum ve hep sevdim. Ama sen beni benim sevdigim gibi sevmedin bense seni canimdan daha çok sevdim dedi...'' Artik hersey bitmisti..
Günlerce ölmek istedim ama olmadi yasadim zor olsada ..
Anladim ki birini seviyorsan ona sevgini söylemek için hiç geç kalma..
Ve hiç birseyi
Yarinlara birakama yarin hersey için geç olabilir...